Bogdani, nëntë finale për të qëndruar në A

Nga Simone Antolini, L'Arena
"E ndiej Kievon brenda meje, në lëkurë. Pas Brivit, shpresoj të coj te goli Pelisier dhe Obina. Nëntë finale, kështu ka thënë Delneri. Dhe, kur hyn në fushë për një finale, o jep shpirtin, ose vendos zemrën. Nuk mund të zgjedhësh, duhet të luftosh". Kështu shprehet sulmuesi shqiptar, Erjon Bogdani gjatë një interviste të gjatë të dhënë për gazetën veroneze "L'Arena", të publikuar në faqen e internetit larena.it
Bogdani, nisemi nga fundi: Atalanta.
- Një finale. Një nga 9 finalet. Jashtë fushës sonë luajmë gjithnjë mirë. Por edhe në shtëpi nuk jemi keq.
Megjithatë jashtë jeni më mirë. Më të bukur, më të lirshëm. Kalendari nga ketu dhe deri ne fund do t'iu ndihmoje, sepse do të luani 6 herë larg "Bentegodit.
- Jashtë fushës sonë të lënw të luash. Ne argetohemi kur na lejohen hapesira për tu infiltruar brenda. Jashtë fushës së saj, Kievo luan mirë. Por edhe në shtëpinë tonë nuk ka shkuar edhe aq keq. Sigurisht, kur kundërshtari ngre barrikada, nuk është e lehtë për askënd për të kaluar.
Vijme te numrat: nëntë pikë mjaftojnë për të mbijetuar... cka do të thotë se mjafton të mundim në fushën tonë Livornon, Parmën dhe Askolin.
- Jo, unë mendoj se na duhet 11 ose, të paktën, 10. Prandaj duhet të fitojmë gjithcka që mund të fitojmë në fushën tonë dhe, më pas, të marrim sa më tepër pikë të mundemi në fushë të huaj.
Të shtunën është Atalanta, pastaj Udineze dhe pastaj në Romë, kundër Lacios. A i keni bërë mirë llogaritë?
- Nëse arrijmë të marrim 4 pikë nga këto ndeshje, gjithcka është në rregull. Unë jam realist, por, në të njëjtën kohë, kam besim te skuadra me të cilën luaj. Dhe prandaj them që do të synojmë të marrim maksimumin e pikëve në fushën tonë.
Më fal, por cfarë ju thotë Del Neri në dhomat e zhveshjeve?
- Ai na ka thënë: Që sot e tutje, nuk ka më ndeshje normale në këtë sezon. Janë të gjitha finale.
Dhe kush është diferenca midis normales dhe finales?
- Një finale ta mohon të drejtën e apelimit. Ose të paktën duhet të zbresim në fushën e blertë duke menduar që është kështu. Duhet të japim gjithcka dhe sa më shpejt.
Përse duhet ta meritojë mbijetesën Kievoja?
- Sepse në fushën e blertë kemi demonstruar se jemi gjallë; sepse në javët e fundit na kanë mposhtur vetëm Interi dhe Milani; sepse kemi luajtur me një karakter të admirueshëm kundër kujtdo qoftë. Dhe, së fundit, se ka të tjera që luajnë më keq se ne.
Midis të rrezikuarave, kush është më mirë?
- Mendoj që jemi ne.
Dhe kush është më keq?
- Janë shumë... Askoli, Parma, Katania, Mesina...
As Askoli nuk do të shpëtojë?
- Duhet të bëjë një mrekulli.
Ju e njihni mirë Rexhinën dhe deri më sot, ka bërë një mrekulli. Mendon se do t'ia dalë dot të qëndrojë në Serinë A në përfundim të sezonit?
- Në Rexhio-Kalabria publiku të jep shumë zemër. Por, në të njëjtën kohë, të vendos nën një presion të konsiderueshëm. Dhe, nëse bën ndonjë gabim, gjithcka bëhet edhe më e vështirë.
- Po përsa i përket Sienës "tënde"?
- Nuk rrezikon. Ka fituar një ndeshje vendimtare në Rexhio-Kalabri dhe nuk besoj se do të përfshihet nga vorbulla e fundtabelës.
- A mendon se Kievo ka dalë përfundimisht nga ajo gropë e zezë në të cilën e gjeti veten në fillim të këtij sezoni?
- Por dhe besoj se nuk i është dhënë kurrë haku asaj që kjo skuadër ka arritur të bëjë gjatë këtij muajve të fundit. Kievo ka patur një nisje difektoze të sezonit, e ka gjetur veten në fundin e renditjes dhe mund të kishte mbetur aty. Por, në vend që të ndodhte kështu, skuadra ka rilindur dhe sot është drejt shpëtimit. Por shumë njerëz e harrojnë një gjë të tillë.
- Bogdani, te Kievo je në ndjekje të golit dhe të cfarë tjetër?
- Në ndjekje të pasimit të golit, sepse i jam borxhli Pelizierit dhe dua ta nxjerr sa më shpejt të jetë e mundur përpara portës kundërshtare. Në këto javë të fundit, ka lindur një nuhatje e vecante midis meje dhe Brigit. E kërkoj dhe shpesh e gjej. Shpresoj që t'ia dal që një gjë të tillë ta arrij edhe me Obinanë dhe Serxhion (Pelizierin).
- Flet si njeriu i Kievos.
- Jam një njeri i Kievos, madje nga Kievo.
- Por njerëzit vendimtarë të të tjerëve kush janë?
- E c'më intereson mua kjo? Më mjafton që për ne, të tillë janë Obina e Pelizier.
- Po për golat, nuk ke dëshirë të flasësh?
- Dygolëshi që arrita të shënoj ndaj Torinon, më ka zhbllokuar. Thonin në fillim se nuk isha një lojtar i Kievos dhe besoj që përgjigjen ia kam dhënë tashmë. Dhe tanimë shpresoj që t'ua përsëris prapë një gjë të tillë... me fakte.



Shkrimi ne gazeten italiane

Bogdani, nove finali per restare in A
«Delneri vuole l'anima da tutti. Ci servono 11 punti per centrare la salvezza»
«Mi sento il Chievo sulla pelle. Dopo Brighi, spero di mandare in gol Pellissier e Obinna»

Nove finali. Una corrida dietro l'altra. Dove ad ogni mossa seguiranno applausi o urlacci di disapprovazione. Nove finali per sopravvivere. Nove finali per portare la pelle in salvo, anche con l'anima fradicia, ma pur sempre salva. «Nove finali, così ci ha detto Delneri. E quando vai in campo per una finale, o dai l'anima, o ci metti il cuore. Non puoi scegliere, devi solo lottare». Erjon Bogdani ha già fatto la sua scelta. «Per il Chievo, per i tifosi, per me stesso. Perché adesso il Chievo me lo sento davvero sulla pelle. Due mesi fa era diverso. Dovevo capire, toccare con mano, conoscere. Adesso no. Adesso mi sento dentro questa nuova avventura».
Bogdani, partiamo dalla fine: l'Atalanta.
«Una finale. Una delle nove. Fuori giochiamo sempre bene. Ma anche in casa non siamo male».
Fuori, però, siete meglio. Più belli, più spregiudicati. E il calendario da qui alla fine vi aiuterà: giocherete sei volte lontano dal Bentegodi...
«Fuori ti lasciano giocare. E noi ci divertiamo quando si aprono spazi nei quali infilarci dentro. Fuori il Chievo fa bene. Ma anche in casa non è andata poi così male. Certo, quando gli avversari fanno barricate, non è facile per nessuno passare».
Veniamo ai numeri: nove punti bastano per la salvezza? Basterebbe battere in casa Livorno, Parma e Ascoli.
«No, io dico che ne servono undici, forse dieci. Quindi, dobbiamo vincere tutto quello che c'è da vincere in casa. E poi portare via qualche punto in trasferta».
Sabato l'Atalanta, poi Udine, poi Roma contro la Lazio. Ha già fatto due conti?
«Se portiamo a casa quattro punti, va abbastanza bene. Sono realista, ma allo stesso tempo confido nelle qualità della mia squadra. E dico: tenteremo di portare a casa molto di più».
Scusi, ma Delneri che cosa vi dice nello spogliatoio?
«L'ho detto: da qui in avanti non esistono più partite normali. Solo finali».
La differenza qual è?
«Una finale non ti da appelli. O almeno: dobbiamo andare in campo pensando che sia così. Dobbiamo dare tutto, e subito».
Perché il Chievo dovrebbe meritarsi la salvezza?
«Perché sul campo abbiamo dimostrato di essere vivi. Perché negli ultimi tempi ci hanno messo sotto solo Inter e Milan. Perché abbiamo giocato con personalità contro chiunque. E perché c'è chi gioca peggio di noi».
Tra le pericolanti, chi sta meglio?
«Penso proprio noi».
E chi sta peggio?
«Sono in tante: Ascoli, Parma, Catania, Messina...».
L'Ascoli non si salva?
«Deve fare un miracolo».
Lei conosce bene la Reggina. Fino ad oggi ha fatto miracoli. Riuscirà a stare a galla fino alla fine?
«A Reggio il pubblico ti dà grandi motivazioni. Ma allo stesso tempo ti mette addosso tanta pressione. E se sbagli qualcosa, tutto diventa più difficile».
Il «suo» Siena?
«Non rischia. Ha vinto una partita fondamentale proprio a Reggio Calabria. Non tornerà dentro al vortice».
Pensa che il Chievo sia uscito definitivamente dal grande buco nero nel quale era finito ad inizio stagione?
«Sì, e credo che non sia mai stato dato il giusto merito a quanto fatto da questa squadra negli ultimi mesi. Il Chievo ha avuto una partenza ad handicap. Si è trovato sul fondo della classifica. Poteva sprofondare. E, invece, è rinato. E oggi sarebbe salvo. Ma in molti sembrano non ricordare».
Bogdani, a Verona insegue il gol o che altro?
«Inseguo l'assist. Sono in debito con Pellissier. E voglio metterlo davanti alla porta il prima possibile. In questo ultimo periodo è nato un feeling particolare con Brighi. Lo cerco, e lo trovo spesso. Spero di riuscire a fare la stessa cosa anche con Obi e Sergio (Pellissier)».
Parla da uomo-Chievo.
«Sono un uomo Chievo. Anzi, da Chievo».
Gli uomini decisivi degli altri chi sono?
«E a me cosa interessa? Mi basta sapere che i nostri sono Obinna e Pellissier».
E di gol non ne vuole proprio parlare?
«La doppietta messa a segno contro il Torino mi ha sbloccato. Dicevano di me che non ero un giocatore da Chievo. Ho risposto. E adesso spero di ripetermi ancora. Con i fatti».
Simone Antolini