Gjykata Kushtetuese ka zbardhur dje vendimin me an t t cilit nj muaj m par sht rrzuar marrveshja e nnshkruar mes Greqis dhe Shqipris pr caktimin e kufirit detar mes dy vendeve. N rreth 46 faqe, Gjykata Kushtetuese ka dhn argumentet e saj pr papajtueshmrin e ksaj marrveshjeje me Kushtetutn e Republiks s Shqipris. Nj ndr arsyet m t forta t prdorura nga Gjykata pr kundrshtimin e marrveshjes ka qen fakti se antart e grupit negociator t pals shqiptare nuk e kishin marr lejen speciale nga Presidenti i Republiks pr t negociuar me paln greke. N argumentimin e saj lidhur me pretendimin e socialistve se grupi negociator shqiptar, gjat bisedimeve dhe n momentin e lidhjes s marrveshjes nuk ka qen i pajisur me plotfuqi nga Presidenti i Republiks, Gjykata pas pretendimit dhe t pals kundrshtuese Ministris s Jashtme, sqaron se e drejta e Presidentit t Republiks pr t lidhur marrveshje ndrkombtare sht nj funksion kushtetues dhe kt ai e ushtron ose vet, ose duke i dhn plotfuqi qeveris me qllim prfaqsimin e shtetit sipas t drejts ndrkombtare. Ajo rrzon posht dhe pretendimet e Ministris s Jashtme, sipas s cils edhe pr marrveshje t tjera delegacioni shqiptar nuk sht pajisur me plotfuqi nga ana e Presidentit t Republiks. Sipas saj, ndjekja e nj praktike t till rezulton t mos ket baz kushtetuese ose ligjore, pasi kemi t bjm me nj veprim t paautorizuar nga organi, t cilit i takon kjo kompetenc. “Gjykata vlerson se mosmarrja e plotfuqis nga Presidenti i Republiks pr lidhjen e marrveshjes ose dhnien e plotfuqis, sipas ligjit, bie ndesh edhe me nenin 7 t Kushtetuts, i cili garanton parimin e ndarjes dhe balancimit t pushteteve”, - argumenton Kushtetuesja. Lidhur me parimet dhe kriteret e kontrollit kushtetues t marrveshjes ndrkombtare nga Gjykata Kushtetuese ajo shton se kontrolli i marrveshjeve ndrkombtare sht nj nga kompetencat m t veanta t saj, pr faktin se i duhet t vlersoj respektimin e normave dhe parimeve kushtetuese n fushn e marrdhnieve me jasht. Nj tjetr mangsi ka qen n titullin dhe prmbajtjen e marrveshjes si moszbatimi i parimeve baz t s drejts ndrkombtare pr ndarjen e hapsirave detare midis dy vendeve me qllim arritjen e nj rezultati t drejt dhe t ndershm si dhe mosmarrjen parasysh t ishujve si rrethana t veanta n delimitimin e hapsirave detare.